به گزارش خبر گزاري مهريكي از تحليل گران روزنامه كانادائي" استار" به نام گواين داير(GWYNNE DYER) در تحليل خود از موضوع فرصتها وهزينه هاي آمريكا از بحران آفريني در نجف به روشن نمودن ابعاد مختلف اين ماجرا پرداخته است.
وي در ابتداي تحليل خود مي گويد ادعاهاي ضد ونقيض ، درك استراتژيهاي پشت پرده نبرد عراق را مشكل مي نمايد و زباني كه وجود دارد براي تيره كردن بيشتر اوضاع به كار برده مي شود، براي مثال سخنگوي نظامي امريكا از جواناني كه از مقتدي صدر حمايت مي كنند به عنوان "نيروهاي ضدعراقي" ياد مي كند گرچه يك از صد آنها هم تاكنون در خارج ازعراق نبوده اند.
اما شما مي توانبد حدس بزنيد كه چرا مقامات آمريكائي در عراق اين زمان را براي از بين بردن مقتدي صدر و نيروهاي نظامي اش انتخاب كرده اند.
داير براي روشن شدن اين مطلب اينگونه توضيح مي دهد:
ازابتدا بزرگترين مانع براي ايجاد يك دولت مطيع و فرمانبردار و همچنين طرفدار آمريكا در عراق اين بوده كه حقيقتاً شيعيان كه 60 در صد مردم عراق را تشكيل مي دهند مي توانند در انتخابات اكثريت حكومت را به خود اختصاص دهند و احتمالاً اگر آنها به عنوان يك بلوك مطرح شوند به تمام خواسته هاي آمريكا بي اعتنائي خواهند نمود ، بعلاوه روحانيون برجسته شيعه كه در بين شيعيان از احترام ويژه اي برخوردار هستند اين احتمال را شدني مي سازند كه شيعه نياز به اين دارد كه تبديل به يك جناح مستقل شود.
اين تحليل گر در ادامه از بركناري جي گارنر اولين مامور آمريكا قبل از پل برمر سخن مي گويد و مي نويسد كه يكي از علل اين امر اين بوده است كه رامسفلد كه برمر را به جاي گانر انتخاب نمود نگران اين مسئله هم بود كه دولت انتخابي عراق باتوجه به سياستهاي خصوصي سازي گارنر در مقابل آن مقاومت كند و شيعيان بر اين دولت مسلط شوند و بر ايجاد يك دولت اسلامي پافشاري كنند.
اين مسئله با اين حقيقت در هم آميخته شد كه آيت الله عبد المجيد خوئي فرد مورد نظر واشنگتن كه يك روز بعد از سقوط صدام كشته شد در طول دوره اقامت طولاني اش در انگلستان دوستي پايدار و شخصي با توني بلر داشت و همچنين شديداً از پشتيباني آمريكا برخوردار بود و كشته شدن وي راه را براي كسانيكه با آمريكا حشر و نشر كمتري داشتند باز گذاشت.
اين تحليل گر در ادامه مي نويسد كه آمريكائيها به ناچار در ماه مارس گذشته براي آرام نمودن اوضاع دست به دامن سيستاني شدند و ازاو در مقابل انتخابات آزاد قول مساعدت گرفتند و بر آن شدند تا براي كوتاه كردن پاي صدر وجلوگيري از اختلال اودرفضاي سياسي مورد نظر آمريكائيها، اقدام به بستن روزنامه وي كه در هر هفته ده هزار نسخه از آن چاپ مي شد، نموده و حكم دستگيري وي را به خاطر قتل خوئي صادر كنند.
اين نويسنده گرچه به مسائل ملموسي در خصوص تعامل آمريكا با شيعيان اشاره مي كند ليكن به مناسبات داخلي در بين جوامع شيعي تسلط چنداني ندارد و مسئله مرجعيت و حوزه را كه صدر نيز خود را دنباله رو آن مي دانست را ناديده مي گيرد.
در ادامه نويسنده با اشاره به استقرار صدر در نجف و مبارزات وي ايشان را معروفترين و مشهور ترين فرد سراسر عراق و جهان اسلام ذكر مي كند.
گرچه مقتدي صدر به لحاظ سابقه مبارزاتي خانواده اش فردي شناخته شده است ليكن در موقع شروع دوران مبارزاتي خود بسياري از شخصيتهاي جهان اسلام به ويژه تشيع تلويحاً مبارزات وي راخارج از هدف و اصول دانستند و اشاره نويسنده به وي به عنوان معروفترين فرد عراق و جهان اسلام -اعم از شيعه و سني- مي تواند به مطرح شدن وي در رسانه ها مربوط باشد تا به عنوان فردي مؤثر در عراق ضمن اينكه مبارزات وي هرچند همدلي بعضي از طيفهاي اهل سنت را در پي داشت ليكن اكثريت اين را يك حركت شيعي قلمداد مي كردند تا يك حركت ضد آمريكائي.
نويسنده در ادامه از سياست آمريكا در مواجهه با صدر مي گويد وچنين نتيجه مي گيرد كه خود آمريكائيها هستند كه نميخواهند صدر را بكشند . وي مي افزايد نيروهاي تعليم ديده آمريكائي مي توانستند وارد نجف شده ، حريم حرم امام علي را نقض كنند و صدر را بكشند. اگر آمريكائيها مي خواهند او را بكشند بايد هزينه آن را بپردازند و اين هزينه به لحاظ تلفات انساني براي آمريكا بالا نيست بلكه كشتن صدر به لحاظ سياسي داراي هزينه هاي بالائي براي آمريكائيها مي باشد و به همين منظور آنها در ماه مي دست از اين كار كشيدند.
حال سؤال اين است كه چرا آنها حالا مجدداً دست به حمله زده اند؟
وي در پاسخ مي گويد كه واضح است كه يكي از گزينه هاي آمريكائيها در هم كوبيدن صدر است. نيروهاي آمريكائي هيچ اجباري براي انجام كاري كه اقدام نمودند نداشتند و دولت انتقالي جديد نيز نمي توانست آنها را به اين كار وادار كند.
داير به اين مسئله اينگونه پاسخ مي دهد كه خروج ناگهاني سيستاني از صحنه براي معالجات پزشكي صدر را براي دولت موقت ، قدرتمندتر و بسيار خطرناكتر از آن ساخت تا به حال خود رها شود.
نويسنده در ادامه خروج خبرنگاران از نجف را عاملي بر اين مسئله مي داند. وي گرچه منطق استراتژي را غير قابل پيش بيني مي داند ليكن عنوان مي دارد كه قتل عام صدر و طرفدارانش در حرم شريف مقدس ترين مكان در تشيع كه احتمالاً خساراتي را هم به بار خواهد داشت و براي آمريكا هزينه هاي بسيار بالائي خواهد داشت و بيش از آنچه كه بدست آورده از دست خواهد داد.
به نظر مي رسد اشاره نويسنده به تحولات نجف و تحليل آن از اين زاويه بيشتر از اين ديدگاه نشات مي گيرد كه آمريكائيها با وجود مشكلاتي كه با تشيع دارند با اين وجود سعي ندارند تا پل هاي پشت سر خود را خراب كرده و دست به اقدامي شگفت انگيز بزنند واين تفكر از آن نشات مي گيرد كه آمريكا در طول حضور خود در عراق خواهان توازن بخشيدن به ارتباطات خود با گروههاي عراقي مي باشد تا در هنگام بروز معضلاتي در بعضي از مناطق از توازن و آرامش در منطقه ديگر براي حفظ موقعيت خود استفاده كند.
نظر شما